بررسی عملکرد آموزشی معلمان راهنما در مدارس ابتدایی و لزوم بازنگری در وظایف و آموزش دوباره آنان

پژوهش حاضر با هدف شناخت عملکرد راهنمایان تعلیماتی در زمینه های آموزشی (در مراحل مختلف قبل از تدریس، ضمن تدریس، و بعد از تدریس)، مدیریتی (در مقوله روابط انسانی، ارزشیابی از کار معلمان و وظایف اداری)، تربیتی، و توانایی های عملی آنان از نظر معلمان، در قالب یک طرح توصیفی از طریق نمونه گیری خوشه ای، با استفاده از یک پرسش نامه 64 سؤالی (تدوین شده به شیوه لیکرت، در یک مقیاس پنج درجه ای، با تأمین حداکثر روایی و پایایی برای آن) بر روی 322 نفر از معلمان دوره ابتدایی شهرستان های استان تهران به اجرا درآمده است. نتایج به دست آمده از این پژوهش حاکی از آن است که از نظر معلمان، راهنمایان تعلیماتی در انجام وظایفی که در زمینه های آموزشی برعهده دارند، نه تنها موفق نبوده، بلکه بعضاً عملکرد منفی دارند. بر اساس نتایج حاصل از این پژوهش، با استفاده از بررسی های دیگری که در مورد  صورت گرفته، و نیز با توجه به تجارب شخصی محقق در فعالیت های حوزه مورد بحث، دو پیشنهاد اساسی همراه با توضیحات تفصیلی در هر مورد به منظور بهبود عملکرد راهنمایان تعلیماتی ارائه شده است.