نقش ویژگی‌های شخصیتی و نگرش مذهبی و منبع کنترل فردی در کیفیت روابط زناشویی بازنشستگان

پدیده بازنشستگی مانند سایر تجربیات انتقالی بر رضایت زناشویی افراد تأثیر می­گذارد و می­تواند باعث ایجاد تنش، اختلاف و نارضایتی در اواخر بزرگسالی گردد. بنابراین پژوهش حاضر با هدف بررسی نقش ویژگی­های شخصیتی، نگرش مذهبی و منبع کنترل فردی در پیش­بینی کیفیت روابط زناشویی بازنشستگان انجام شد. روش پژوهش پیمایشی و از نوع همبستگی ­بود. جامعه آماری شامل کلیه­ بازنشستگان شهر نهاوند بود که بر اساس پیشینه پژوهش­های قبلی تعداد 200 نفر از آنها از طریق نمونه­گیری تصادفی ساده به عنوان نمونه­ پژوهش انتخاب شدند. ابزار پژوهش شامل فرم کوتاه پرسشنامه شخصیتی نئو، مقیاس­های نگرش مذهبی خدایاری­فرد و همکاران، منبع کنترل راتر و وضعیت زناشویی گلومبوک-راست بود. داده­ها از طریق همبستگی پیرسون و رگرسیون چندگانه مورد تحلیل قرار گرفت. نتایج نشان داد که ناسازگار زناشویی با روان­رنجوری همبستگی مثبت، و با برون­گرایی، گشودگی به تجربه، توافق­پذیری و با وجدان بودن همبستگی منفی دارد. همچنین بین نگرش مذهبی افراد با وضعیت زناشویی آن­ها رابطه­ی منفی معناداری بدست آمد و میان منبع کنترل با کیفیت زناشویی رابطه­ی معناداری وجود نداشت. همچنین بر اساس تحلیل نتایج، روان­رنجوری، برون­گرایی، توافق­پذیری و نگرش مذهبی توانستند به طور معنادار 42 درصد از واریانس متغیر وابسته یعنی کیفیت زناشویی را پیش­بینی نمایند. براساس یافته­های پژوهش می­توان گفت وضعیت زناشویی افراد به ویژه در دوره بازنشستگی متأثر از صفات شخصیتی و نگرش مذهبی افراد است.