نقش سبک‌های دلبستگی، پیوند والدینی و خود پنداره در اعتیاد جنسی

مقدمه: اعتیاد جنسی یک نگرانی رو به رشد است که هم اکنون به عنوان یک بیماری جدی شناخته می‌شود. این بیماری یک اختلال در صمیمیت است که در سبک دلبستگی و تجارب پیوند والدینی نامطلوب اولیه ریشه دارد، دو عامل مهم که خود پنداره افراد را شکل می‌دهند. هدف از این مطالعه بررسی نقش سبک دلبستگی، پیوند والدینی و خود پنداره در اعتیاد جنسی برای دستیابی به بهترین عامل‌های پیش بین، جهت افتراق معتادان جنسی از افراد سالم می‌باشد.
روش: شرکت کنندگان شامل 70 نفر (35 معتاد جنسی، 35 فرد سالم)، بودند که به روش نمونه گیری در دسترس انتخاب و از نظر سن، جنسیت و میزان تحصیلات همتا سازی شدند و آزمون‌های اعتیاد جنسی، سبک‌های دلبستگی هاوزن- شیور، پیوند والدینی و زمینه‌یابی خودادراکی پیریت و منداگلیو در مورد آنها اجرا شد. داده‌ها با روش تجزیه و تحلیل واریانس و تحلیل افتراق مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت.
یافته‌ها: یافته‌ها نشان داد که معتادان جنسی و افراد سالم از نظر سبک دلبستگی دوسوگرا، محافظت بیش از حد پدر و مادر و خود پنداره تفاوت معناداری داشتند. تحلیل افتراقی نشان داد که محافظت بیش از حد مادر و پدر و سبک دلبستگی دوسوگرا بهترین افتراق دهنده‌ها و پیش بین‌های اعتیاد جنسی می‌باشند و در 90/72 درصد موارد معتادان جنسی را از افراد عادی افتراق می‌دهند.
نتیجه‌گیری: در درمان اعتیاد جنسی می‌بایست اختلالات دلبستگی را در مداخلات مد نظر قرار داد.