دانش چندفرهنگی و ارتقای سبک زندگی در ایران

این مقاله ویژگی‌ها و الزامات آموزش مهارت‌های زیست چندفرهنگی، ارتباط میان این رویکرد با بهبود سبک زندگی به‌ویژه با تأکید بر فضای چند فرهنگی ایران را مورد بررسی قرار می‌دهد. اعضای جامعه چند فرهنگی باید تصویر روشن و واقعی از افراد و فرهنگ های مختلف آن داشته و قضاوت افراد نسبت به فرهنگ ها و قومیت‌ها به دور از پیش‌داوری باشد. زمینه ساز این مهم، افزایش دانش چندفرهنگی است. بر این اساس، تا زمانی که در یک جامعه چند فرهنگی، به ارزش‌های چندفرهنگی، توجه کافی نشود، نیل به اهداف چندفرهنگی نیز با چالش مواجه خواهد شد. رویکرد چندفرهنگی، چارچوبی را فراهم می‌آورد تا به واسطه آن، تجربیات، میراث، زبان و … افراد و گروه ها با در نظر گرفتن کلیه سوابق فرهنگی و اجتماعی‌شان، باارزش شمرده شده تا بتوان بر اساس آن زیست مسالمت‌آمیز را برای تمامی گروه‌های موجود در جامعه فراهم آورد. در واقع هدف اساسی رویکرد چندفرهنگی، ارتقا سبک زندگی صلح‌جویانه و هم زیستی پایدار در میان افراد و گروه‌هاست. این مقاله کوشیده است ضمن تبیین مشروح اهداف رویکرد چند فرهنگی، راهکارهای ارتقا سبک زندگی را از طریق آموزش‌های غیررسمی و رسمی در جامعه امروز ایران استدلال نماید. آنچه که در این مقاله در نظر دارد بدان توجه بیشتری نماید، بررسی ظرفیت سازی و جریان سازی آموزش‌های غیررسمی برای ارتقا سبک زندگی چندفرهنگی به موازات آموزش‌های رسمی در جامعه کنونی ایران ایجاد است.