ادبیات و پرسشنامه بهزیستی روانشناختی ریف

ادبیات و پرسشنامه بهزیستی روانشناختی ریف

مقدمه بهزیستی روانشناختی

یکی از مهم‌ترین بخش‌های هر پژوهش مبانی نظری تحقیق و بررسی سابقه تحقیقاتی موضوع می‌باشد. این بخش از تحقیق تحقیق در رابطه با ادبیات و پیشینه­ی تحقیق می باشد. در واقع محقق در این بخش مبانی نظری و عملیاتی پژوهش را مورد بررسی قرار می دهد تا در این رهگذر با آگاهی کامل از مبانی علمی پژوهش و آن چه در این باره انجام شده است تمامی جوانب موضوع را مطالعه نماید. از این رو در این بخش مباحثی در رابطه با متغیر ارائه شده است. در ادامه می خواهیم توضیحاتی درباره بهزیستی روان‌شناختی ارائه بدهیم .

نمونه ای از پرسشنامه بهزیستی روانشناختی ریف:

جهت مشاهده و دانلود مبانی نظری و پرسشنامه در ارتباط با علوم انسانی کلیک کنید .

تعریف بهزیستی روان شناختی

بهزیستی مفهوم کلیدی و اصلی تفکر گسترده‌ای است که شامل رضایت معمولی فرد از زندگی، احساسات مثبت و فقدان احساس منفی می‌باشد(ماکری و لیمونی[1]، 2017). مفهوم بهزیستی شخصی به انواع ارزیابی‌های گوناگون (مثبت و منفی) افراد از زندگی‌شان اشاره دارد که شامل ارزیابی‌های شناختی و فکری (مانند رضایت از زندگی، رضایت شغلی، علائق و تعهدات) و واکنش‌های عاطفی به حوادث زندگی (مانند لذت‌ها، شادی‌ها، غم‌ها و دل‌تنگی‌ها) می‌باشد؛ بنابراین بهزیستی روان‌شناختی اصطلاحاً چیزی است که برای ارزیابی گوناگونی که مردم از زندگی خود، اتفاقاتی که برای آن‌ها می‌افتد، جسم و ذهنشان و شرایط محیطی که در آن زندگی می‌کنند، دارند.

بهزیستی روان‌شناختی به درک افراد از زندگی خودشان در حیطه رفتارهای هیجانی و عملکردهای روانی و ابعاد سلامت روانی تعریف‌شده است. تحقیقات در مورد بهزیستی روان ‌شناختی قلمروهایی از شخصیت، انگیزش و عامل‌های شناختی (ادراک، اعتمادبه‌نفس، خوش‌بینی) را نشان داده است که همه‌ی این عوامل در رضایتمندی افراد از زندگی مشارکت دارند (کاکاوند و دهقانی پور، 1396).

 بهزیستی روانشناختی

اغلب اوقات بهزیستی روان‌شناختی به بهزیستی ذهنی[2] اشاره دارد، اما ممکن است با آن متفاوت باشد. بهزیستی برحسب کیفیت و کمیت مؤلفه‌هایی تعریف مي‌شود که بر اساس آن افراد زندگی خود را لذت‌بخش مي‌بینند؛ به‌عبارت‌دیگر، اینکه افراد چگونه زندگی خود را ارزیابی مي‌کنند، به بهزیستی مربوط مي‌شود(سیرگاتی[3] و همکاران، 2016). بهزیستی ذهنی به این حقیقت اشاره دارد که افراد قادر هستند تعیین کنند که آیا به زندگی خوشایند که وابسته به معیارهای موفقیت است رسیده‌اند یا خیر(محمدی، 1394).

هرچند واژه‌های ذهنی و روان‌شناختی زمانی که با بهزیستی همراه مي‌شوند، اغلب به‌جای هم بکار برده­مي‌شوند، کیس و ریف[4]  (2002) بیان کردن که این دو واژه به دو حقیقت کاملاً متفاوت اشاره دارند. اولاً کیس و ریف (2002) اظهار کردند که بهزیستی ذهنی این دیدگاه سنتی را در بر می‌گیرد که بهزیستی «ارزیابی زندگی بر اساس رضایت و تعادل بین عاطفه مثبت و منفی» است.

جهت مشاهده و دانلود ادبیات و پرسشنامه بهزیستی اجتماعی کییز کلیک کنید .

موفقیت

دوماً، بهزیستی ذهنی بر اساس شادکامی، موفقیت خوشایند و پرهیز از درد تعریف‌شده است. آنها بیان می کرد که بهزیستی روان‌شناختی «ادراک درگیری مثبت با چالش‌های موجود زندگی» است. در این حوزه، بهزیستی روان‌شناختی بر اساس معنا، درک نفس و سطح عملکرد مشخص مي‌شود.

ویژگی‌های مهم روانی که فرد واجد سلامت می‌بایست از آن برخوردار باشد، احساس بهزیستی یا رضایتمندی است. احساس بهزیستی اصطلاحاً این‌گونه تعریف می‌شود: احساس مثبت و احساس رضایتمندی عمومی از زندگی که شامل خود و دیگران در حوزه‌های مختلف است. احساس بهزیستی هم دارای مؤلفه‌های عاطفی و هم مؤلفه‌های شناختی است.

افراد با بهزیستی بالا به‌طور عمده‌ای هیجانات مثبت را تجربه می‌کنند و از حوادث و وقایع پیرامون خود ارزیابی مثبتی دارند، درحالی‌که افراد با بهزیستی روان‌شناختی پایین، حوادث و موقعیت زندگی‌شان را نامطلوب ارزیابی می‌کنند و بیشتر هیجانات منفی نظیر اضطراب، افسردگی و خشم را تجربه می‌کنند (زیارتی، 1393). علاوه بر این افرادی که سطوح بالای بهزیستی را تجربه می‌کنند به‌طور متوسط بیشتر قابل‌اعتماد هستند و همکاری بیشتری با افراد دیگر دارند (تو و داینر[5]، 2008).

بنابراین، بهزیستی روان‌شناختی شامل تمامیت و یکپارچگی در تمام جنبه‌های فرد است. افراد دارای بهزیستی روان‌شناختی شرایط خود را با توجه به انتظارات، ارزش‌ها و تجاربشان ارزش‌گذاری می‌کنند. در زندگی افراد دارای بهزیستی روان‌شناختی، بین هدف‌های معین و ترسیم‌ شده با رفتار و عملکردشان هماهنگی وجود دارد و درنتیجه فرد از این ارزیابی به رضایت درونی در طی زندگی دست می‌یابد. در نتیجه بهزیستی روان‌شناختی جزء روان‌شناختی کیفیت زندگی است.

تاریخچه بهزیستی روان شناختی

از زمان های بسيار دور، هميشه اين سئوال مطرح بوده که چه چيزی باعث خوشبختی و بهزيستی می شود. هر يک از پژوهشگرانی که در اين حيطه به کار پرداخته اند، عوامل و ابعاد خاصی، معرفی کرده اند که هر فردی که واجد اين خصوصيات و ابعاد باشد، دارای نسبتی از بهزيستی روانی است. در طول تاريخ، فلاسفه و رهبران مذهبی عقيده داشتند که داشتن عشق و معرفت و عدم دلبستگی به دنيا و متعلقات آن، عامل تکامل و بهزيستی است. معتقدين به اصل سودگرايی، مانند جرمی بنتهام[6] (1948) اعتقاد داشتند که وجود خوشی و لذت، و عدم حضور درد در زندگی فرد، به بهزيستی می انجامد.

به اين ترتيب، می توان گفت که اين دسته از افراد بر لذت هيجانی، روانی و جسمانی تأکيد داشتند. در اوايل قرن بيستم مطالعه در مورد بهزيستی شروع به شکل گيری کرد. ويليام جيمز پدر روان شناسی آمريکا، در مورد « ذهنيت سالم » در کتاب  « انواع تجارب مذهبی » مطالبی نوشت. او مشاهده کرد برخی از افراد در هر سنی، با وجود تمامی مشکلات و سختي هايی که در زندگی دارند، خود را به سوی خوشبختی سوق می دهند. اينها کسانی هستند که توجهشان را از بيماری، مرگ و کشت و کشتار و ناآرامي ها، برگرفته و  به سوی مسائل دلپذيرتر و بهتر سوق می دهند.

ادامه

در نگاه اول اين عقيده که می توان با وجود بيماری، بهزيستی روانی را تجربه کرد، قابل پذيرش نيست. با اين حال ، مطالعات بسياری نشان دادند که می توان تحت بدترين شرايط نيز بهزيستی روانی را تجربه کرد. بسياری از نظريات بيان شده در مخالفت با ديدگاه منفی فرويد[7] نسبت به روان انسان بود، فرويد معتقد بود روان انسان مجموعه ای درهم و پيچيده از آشفتگي های هيجانی و تعارضات و سائق های غريزی است که انسان را به سمت لذايذ جنسی و پرخاشگری می کشاند.

يونگ[8] ( 1933) و فرنس[9] ( 1964) در مخالفت با ديدگاه منفی فرويد، تأکيد بر يکپارچگی و هماهنگی خصوصيات خوب و بد انسان ها، صفات مردانه و زنانه و ابراز وجود و توانايی آنها برای پذيرش چيزهای جديد داشت. عقيده محکم اريکسون مبنی بر رشد ايگو باعث اعتقاد به رشد مداوم فرد در طول زندگی شد.

بهلر[10] (1935)، بيان داشت که انسان در طول زندگی به تکامل می رسد. آلپورت[11] ( 1968) نوعی بلوغ را مطرح کرد که شامل رشد فردی، داشتن روابط گرم با ديگران ، داشتن امنيت هيجانی و خودپنداره ای مبنی بر واقعيت می شد. مازلو[12] ( 1968) خصوصيات و مشخصه های افراد خود شکوفا را مطرح کرد. جاهودا دريافت که سلامت روان چيزی فراتر از عدم وجود بيماری و اختلال است. او با اين تبيين مشخصه های سلامت روان را نيز بر شمرد(کارآمد، 1386).

[1]. Macrì & Limoni

[2].Subjective well-being

[3]. Sirigatti

[4]. Keyes & Rife

[5].  Tov & Diener

[6]. Jeremy Bentham

[7] . Freud

[8]. Jung

[9] . Furness

[10] . Bohler

[11] . Allport

[12] . Maslow

منبع پرسشنامه لاتین روانشناسی : https://ppc.sas.upenn.edu/

بهزیستی روانشناختی