ادبیات و پرسشنامه خودکارآمدی جمعی شرر و همکاران

ادبیات و پرسشنامه خودکارآمدی جمعی شرر و همکاران

مقدم خودکارآمدی جمعی

یکی از مهم‌ترین بخش‌های هر پژوهش مبانی نظری تحقیق و بررسی سابقه تحقیقاتی موضوع می‌باشد. این بخش از تحقیق تحقیق در رابطه با ادبیات و پیشینه­ی تحقیق می باشد. در واقع محقق در این بخش مبانی نظری و عملیاتی پژوهش را مورد بررسی قرار می دهد تا در این رهگذر با آگاهی کامل از مبانی علمی پژوهش و آن چه در این باره انجام شده است تمامی جوانب موضوع را مطالعه نماید. از این رو در این بخش مباحثی در رابطه با متغیر خودکارآمدی جمعی ارائه شده است.

نمونه ای از پرسشنامه خودکارآمدی جمعی شرر و همکاران:

جهت مشاهده و دانلود مبانی نظری و پرسشنامه در ارتباط با علوم انسانی کلیک کنید .

تعریف خودکارآمدی

به اعتقاد بندورا[1] (2001 ) خودکارآمدی مفهومی است که بواسطه آن تجربیات، توانایی و تفکرافراد در یک مسیرادغام می شود. خودکارآمدی و سایر نگرش های انتظاری بطور مشترک دارای این واقعیت هستند که تمامی آن ها، باورهایی درخصوص درک توانایی فردی است، اماتفاوت آن ها با خودکارآمدی د رآن است که خودکارآمدی ادراک قابلیت های فردی به منظور دستیابی به عملکردها ونتایج موقعیت های دیگر از پیش تعیین شده می باشد، بنابراین خودکارآمدی از بابت باورهای انتظاری متفاوت است (شاوران، 1390).

الگوهای خودکارآمدی

الگوهایی که در محیط اطراف فرد منبع اطلاعاتی برای خودکارآمدی او خواهند بود که می توانند والدین، بزرگسالان دیگر هم چون معلمین، مربیان، گروه همسالان باشند که  البته تحقیقات نشان می دهد گروه همسالان مشابه بیشترین اثر را بر خودکارآمدی نسبت به گروه همسالان برتر یا یک همسال برتر یازمانی که معلم الگو باشد، دارد (شانک،2012).

ارزیابی

در کلاس های درس خصوصا  وقتی دانش آموز خود را با همسالان مقایسه می کند، یا مورد ارزیابی معلم  قرار می گیرد، بر خودکارآمدی او و عملکردش تاثیر می گذارد (مالی، 1393). وجود حمایت های محیطی و بازخوردهای مثبت  معلمین و والدینی مبنی بر اینکه او می تواند موفق شود  بر احساس دانش آموز از توانایی هایش اثر مثبت دارد. سطوح خودکارآمدی  که بندورا در سال 2001 مطرح کرده است.

دانش آموز خودکارآمد[2]

معلم خودکارآمد[3]

مدارس خودکارآمد[4]

خودکارآمدی آموزشی[5] (خودکارآمدی معلمان):

همان طور که خودکارآمدی برای دانش آموزان در نظر گرفته می شود، برای معلمین نیز مطرح است.که به باورهای معلم در مورد توانایی هایش در جهت کمک به دانش آموز مربوط است .

ادامه

خودکارآمدی آموزشی بر فعالیت ها، تلاش، پشتکار معلمین اثر می گذارد. معلمین با خودکارآمدی پایین ممکن است از فعالیت های برنامه ریزی شده ای  فراتر از توانایی هایشان  ارزیابی می کنند، اجتناب کنند. بر آموزش دانش آموزانی که در یادگیری مشکل دارند، پافشاری  چندانی نکرده و برای به دست آوردن مواد آموزشی تلاش کمی می کنند و به آموزش مجدد برای فهم بهتر دانش آموزان کمتر می پردازند.

معلمان با خودکارآمدی بالا سعی در افزایش فعالیت های چالش برانگیز و پافشاری بر حل مشکلات یادگیری دانش آموزان دارند. اثرات انگیزشی خودکارآمدی معلمان سبب افزایش پیشرفت دانش آموزان می شود.

آن ها تعهد قوی تری به کارشان دارند. اشتون و وب[6](1986) دریافتند که معلمین با خودکارآمدی بالا جو کلاس مثبتی داشتند، از ایده های دانش آموزان حمایت می کردند و به نیاز های دانش آموزان توجه  بیشتری نشان می دادند. معلمین خودکارآمد پیشبین قوی از پیشرفت دانش آموزان هستند. ولفلک و هوی[7] (1990)به نتایج مشابه رسیدند(رضاییان، 1387).

خودکارآمدی جمعی معلمین[8]

خودکارآمدی جمعی معلمین را هوی[9] و همکاران (2000) عنوان کردند که خودکارآمدی کلی معلمین یک مدرسه یا درک کلی معلمین یک مدرسه از تاثیرگذاری تلاش دسته جمعی شان، بطور مثبت بر پیشرفت  دانش آموزان تاثیر دارد. به نظر می رسد خودکارآمدی جمعی معلمین که خیلی کم روی آن کار شده است، در قرن بیست و یکم باید بیشتر مورد توجه قرار گیرد.

نقش مدیر مدرسه در ایجاد خودکارآمدی کلی معلمین، بسیار مهم است. مدیر مدرسه شرایط را  بسوی چنین هدفی ترغیب و تسهیل می کند.

اهداف

در حالتی که معلمانی که برای رسیدن به اهداف مشترک (عملکرد تسلطی) همکاری می کنند و از مربیان به عنوان الگوهای نقشی کمک می گیرد (اطلاعات جانشینی) برای رسیدن به یک خودکارآمدی جمعی مناسب ترند.خودکارآمدی جمعی بر یادگیری دانش آموزان تاثیر می گذارد .درحالتی که معلمان با همدیگر کار کنند ، از همدیگر بیآموزند ، از مدارس موفق الگو برداری کنند ، با همدیگر بر مشکلات فائق آیندو از مدیر و منابع تخصصی  تشویق دریافت کنند برای رسیدن به سطح خودکارآمدی  جمعی مستعدترند (همینگ و کی[10]، 2010).

با وجود خودکارآمدی جمعی امکان رضایت شغلی و تمایل به ماندن در این شغل بیشتر است. برای رسیدن به خودکارآمدی جمعی نیاز به جو مناسب است به طوریکه همه افراد در گروه آموزشی از مدیر تا همگی معلمین، والدین و تمامی دست اندرکاران به تعهدات با پشتکار همدیگر باورداشته باشند. محیطی که همه افراد در آن احساس عاملیت داشته باشند به تلاش بیشتر و تغییرات مثبت بیشتری هدایت می شود(شانک،2012).

جهت مشاهده و دانلود ادبیات و پرسشنامه خودکارآمدی پژوهشی بی اسچک و همکاران کلیک کنید .

جهت مشاهده و دانلود ادبیات و پرسشنامه خودکارآمدی بندورا کلیک کنید .

جهت مشاهده و دانلود  پروژه کلاسی spss همراه تحلیل با موضوع : تمارین درونگرایی، خودتعیین گری ، خودکارآمدی و افسردگی کلیک کنید .

اثر خودكارآمدی بر سطح انگیزش

خودكارآمدی درک شده نقش تعیین كننده ای بر خود انگیزشی[11] افراد دارد. زیرا باور خودكارآمدی بر گزینش اهداف چالش آور، میزان تلاش و كوشش در انجام وظایف، میزان استقامت و پشتكاری در رویارویی با مشكلات و میزان تحمل فشارها اثر می گذارد. باور خودكارآمدی از طریق این تعیین كننده ها بر رفتار انسان نقش اساسی را ایفا می كند. برخی تعیین كننده ها به شرح زیر است:

 انتخاب اهداف: خود كارآمدی به عنوان یك عامل تعیین كننده مهم انتخاب اهداف پرچالش و فعالیت های دشوار فردی عمل می كند. یك فرد معمولاً اهدافی را انتخاب می كند كه در كسب موفقیت آمیز آن ها، سطح معینی از توانایی را داشته باشد. بر این اساس، افراد از فعالیتهای كه توانایی انجام آن ها  را ندارند، اجتناب می كنند، این اجتناب به نوبه خود می تواند برای افراد در انجام فعالیت های چالش برانگیز و میزان تقویت مثبت بازخوردهای حاصل از آن محدودیت ایجاد كند. افرادی كه به کارآمدی خود باور دارند،

چالش ها

اهداف چالش انگیز را انتخاب می كنند و از تجارب تهدید آمیز اجتناب می كنند و افراد با كار آمدی پایین از رویارویی با تكالیف، وظایف و اهداف مشكل پرهیز می كنند. افراد خود كارآمد بر اساس اهداف انتخابی، خود را موظف به تعیین معیارهای عملكرد كرده و پس از آن به مشاهده و قضاوت درباره نتایج عملكرد خود می پردازند و در صورت مشاهده نا همخوانی بین سطوح واقعی و مطلوب عملكرد، آنان احساس نارضایتی كرده و این محركی برای تعیین و اصلاح عمل در آن ها ست.

ادامه  خودکارآمدی جمعی

افراد از طریق انتخاب ها بر جریان زندگی شخصی و شغلی خود اثر می گذارند. آنان از موقعیت ها، فعالیت ها و به‌طور كلی انتخاب هایی كه باور دارند بیش از حد توان آن ها ست، اجتناب می كنند و آن دسته از فعالیت هایی را انتخاب می كنند. كه باور دارند می توانند از عهده آنان برآیند. افراد دارای احساس خودكارآمدی بالا، موقعیت ها و اهدافی را انتخاب می كنند كه ممكن است، ولی خارج از توان آنان نیست. باورهای خودكارآمدی در انتخاب های افراد هم چون انتخاب رشته، حرفه، كلاس های پیشرفته تأثیر دارد و نقش مهمی در آینده شغلی و شخصی دارد(عزیزی، 1390).

نتایج

كسب نتایج یا پیامدهای مورد انتظار: خودكارآمدی، همچنین نقش مؤثری در پیامدهای بالقوه مشوق ها و بازدارنده های مورد انتظار دارد. پیامدهای قابل پیش بینی، عمدتاً به باورهای افراد در توانایی انجام فعالیت ها در موقعیت های مختلف وابسته است. افراد دارای كارآمدی بالا انتظار پیامدهای مطلوب از طریق عملكرد خوب را دارند ولی افراد دارای كارآمدی پایین، انتظار عملكرد ضعیفی را از خود دارند و در نهایت نتایج منفی یا ضعیفی را به‌دست می آورند.

باندورا[12] (۱۹۹۷) اظهار می كند كه فعالیت های بی شماری وجود دارد كه اگر به خوبی انجام شوند، پیامدهای مطلوبی به دنبال دارند، ولی آن فعالیت ها توسط افرادی كه به توانایی های خود در انجام موفقیت آمیز شك می كنند، پیگیری نمی شوند.

بالعكس افراد با كارآمدی بالا، انتظار دارند با تلاش های خود موفقیت هایی كسب كنند و با وجود پیامدهای منفی به آسانی منصرف نمی شود. بنابراین، نظریه خود كارآمدی بیان می كند كه باور فرد به توانائیهای خود، رفتارهای مورد نیاز برای كسب نتایج مثبت مورد انتظار را ایجاد می كند و موجب می شود كه فرد برای به ‌كارگیری رفتار خود تلاش های مضاعفی انجام دهد(عزیزی، 1390).

[1] . Zimmermann

[2] . Efficacious Student

[3] . Efficacious Teacher

[4] . Efficacious Schools

[5]  In Structural  Self- Efficacy

[6] . Ashtoon and Web

[7] . Wolfflek and Hoy

[8] . Collective Teacher Afficacy

[9] . Hoy

[10] . Hamming and Key

[11] . Self- Motivation

[12] . Bandura

 خودکارآمدی جمعی

منبع پرسشنامه لاتین روانشناسی : https://ppc.sas.upenn.edu/