بررسی آثار اصلی و تعاملی ابعاد دلبستگی و شخصیت در نشانگان مربوط به اسکیزوتایپی

مقدمه: پژوهش حاضر با هدف بررسی آثار اصلی و تعاملی ابعاد دلبستگی و ویژگی های شخصیت در نشانگان مربوط به اسکیزوتایپی انجام گرفت. روش: این پژوهش از نوع علی – مقایسه ای است. نمونه ای به حجم 603 نفر به روش تصادفی طبقه ای انتخاب و با پرسشنامه های شخصیت اسکیزوتایپی ، سبک های دلبستگی و شخصیت آیزنک مورد آزمون قرار گرفتند. داده ها با استفاده از روش تحلیل واریانس دو عاملی تحلیل شدند. یافته ها: نتایج نشان داد آثار اصلی ابعاد دلبستگی و ویژگی های شخصیت در نشانگان اسکیزوتایپی معنی دار است، به طوری که نشانگان مربوط به اسکیزوتایپی در سبک دلبستگی ناایمن اجتنابی و دوسوگرا در مقایسه با سبک ایمن، و در ابعاد روان پریشی گرایی و روان رنجورگرایی شخصیت در مقایسه با برون گرایی بیشتر دیده می شود. همچنین، آثار تعاملی بین متغیر های پژوهش در نشانگان مربوط به اسکیزوتایپی معنی دار نبود. نتیجه گیری: یافته های پژوهش حاضر بر نقش عوامل روانی- اجتماعی خطرساز دوره کودکی در تحول نشانگان اختلالات طیف اسکیزوفرنی در کودکانی که از نظر هیجانی آسیب پذیر هستند، تأکید دارد.