اثربخشی برنامه‌های توانمند سازی زناشویی بر رضایت‌مندی زناشویی زوجین

مقدمه: هدف پژوهش حاضر بررسی اثربخشی برنامه‌های توانمند ساز زناشویی بر رضایت‌مندی زوجین می‌باشد.
روش: این پژوهش در چارچوب طرح‌های آزمایشی پیش آزمون- پس آزمون با گروه کنترل می‌باشد. 36 زوج از زوجین مراجعه کننده به مراکز مشاوره بهزیستی شهر اردبیل به صورت در دسترس انتخاب و به صورت تصادفی در دو گروه آزمایش و یک گروه کنترل جایگزین شدند. گروه‌های آزمایشی برنامه‌های توانمند سازی انریچ و گلاسر را دریافت نمودند. داده‌ها با استفاده از پرسشنامه رضایت‌مندی زناشویی جمع آوری و با استفاده از آزمون تحلیل کواریانس تک متغیری و چند متغیری تحلیل شد.
یافته‌ها: نتایج نشان داد رضایت‌مندی زناشویی در هر دو گروه آزمایشی نسبت به گروه کنترل به طور معناداری بهبود یافته است.
نتیجه‌گیری: یافته‌ها از اثربخشی برنامه‌های توانمند سازی ازدواج در پیشگیری از بروز ناسازگاری‌های زناشویی حمایت می‌کند.