ادبیات و پرسشنامه استاندارد باورهای دینی نجفی

ادبیات و پرسشنامه استاندارد باورهای دینی نجفی

مقدمه ادبیات و پرسشنامه استاندارد باورهای دینی نجفی

یکی از مهم‌ترین بخش‌های هر پژوهش مبانی نظری تحقیق و بررسی سابقه تحقیقاتی موضوع می‌باشد. این بخش از تحقیق تحقیق در رابطه با ادبیات و پیشینه­ی تحقیق می باشد. در واقع محقق در این بخش مبانی نظری و عملیاتی پژوهش را مورد بررسی قرار می دهد تا در این رهگذر با آگاهی کامل از مبانی علمی پژوهش و آن چه در این باره انجام شده است تمامی جوانب موضوع را مطالعه نماید. از این رو در این بخش مباحثی در رابطه با متغیر باورهای دینی ارائه شده است.

نمونه ای از پرسشنامه استاندارد باورهای دینی نجفی:

جهت مشاهده و دانلود مبانی نظری و پرسشنامه در ارتباط با علوم انسانی کلیک کنید .

 منبع پرسشنامه لاتین روانشناسی : https://ppc.sas.upenn.edu/

باورهای دینی

باور

باور[1] به معنی قبول سخن،پذیرش قول کسی،یقین،اعتقاد به کار رفته است(فرهنگ معین، 1382). به طور کلی وقتی صحبت از باور می شود صحبت از یک اعتقاد و یک اعتماد است.اعتقاد راسخ به وجود امری و حقیقت داشتن و اعتماد به نتیجه بخش بودن و اثر گذاری آن است و آن امر چنان برای فرد بدیهی می شود که فرد آن را موجود می داند و هیچ خدشه ای در پذیرش آن به خود راه نمی دهد(سلامت، 1393).

[1]. Belief

تعریف باور دینی

در تاریخ بشریت هرگز جامعه ای وجود نداشته که اعتقاد به هیچ نوع دینی نداشته باشد. تمامی ابناء بشر باور به وجود امور فراطبیعی و قدسی داشته اند. حتی سرخپوستان استرالیا و آمریکای شمالی و قبایل بدوی آمازون نیز،به نوعی پرستش در میان رفتار آنان دیده می شود. اما در پاسخ اینکه چرا ما باید باور دینی داشته باشیم باید گفت که، دین به ما چیزی می دهدکه از هیچ قدرت دیگری قابل دریافت نیست. دین و باور دینی به افراد این قدرت را می دهد تا در مقابل ناملایمات و سختی های زندگی با آرامش و اطمینان بیشتری برخورد کنند، امید به یک آینده بهتر را برایشان ترسیم می کند، راهکارهای عملی برای زندگی بهتر به آنان می دهد.

نقش برجسته دین بر خلاف فلسفه و اخلاق  و امور عقلی دیگر و یا مسائل فرهنگی در این است که دین یک ارتباط زنده و واقعی با نیروها و قدرت های مافوق بشری ترسیم می کند و از این طریق رضایت خاطر این افراد را جلب می نماید(رابرت، 1392). بسیاری از آنان امور این دنیا را نیز به دست نیروهایی ورای این دنیای خاکی می دانند.خواه به دین و امور دینی اعتقاد داشته باشیم خواه نداشته باشیم مواردی چون میل به جاودانگی، زندگی بعد از مرگ، فلسفه زندگی، هدف انسان، نیاز های معنوی، سختی ها و ناگواریهای زندگی عدم پاسخ کامل نیازهای بشری با مکاتب مادی و…بسیاران موارد دیگر ضرورت وجود دین و اعتقاد به باورهای دینی را در درون ما الزامی می سازد(میشل، 1389).

باورهای دینی

باور دینی به معنای استنباط از شواهد کشف شده و شهود در ساختار جهان یا در مسیر تجربیات انسان نیست زیرا همواره تجربیات انسان به لحاظ نظری دچار ابهام هستند،بلکه بر تعبیری غیر آگاهانه از محیط تکیه دارند، بدین نحو که آن معنایی آگاهانه تجربه می شود که دارای زبان دینی است و از رهگذر دین معنا می شود.فرد معتقد با چنین تعبیری تجربی دست به یک انتخاب شناختی می زند(پارسا، 1393). داشتن باورهایی که بتوان به آن اعتماد کرد و آن را تکیه گاه خود ساخت. امور ارزشمندی که به انسان ارزش بدهد و خود را وابسته به آن بداند.

مثلا پزشکی می تواند مدعی شود که فلان سلول یا فلان عامل دارای خواص زیادی است. ولی عقیده زمانی می تواند موثر باشد و شخص درباره آن سخن بگوید که خود فرد کنکاش و جستجو کرده و با چون و چرا آن را بدست آورده باشد.مثلا یک فرد مذهبی در مورد یک حدیث یا شنیده خود فکر می کند و با تحقیق و تفحص درباره صحت آن در مقام نفی یا اثبات آن بر می آید و اگر نظرش مثبت باشد به آن اعتقاد پیدا می کند(چنینان شهمیرزایی، 1386).

باورهای دینی