بررسي رابطه ويژگيهاي شخصيت با تعارض كار – خانواده در معلمان

هدف پژوهش حاضر بررسي ارتباط بين ويژگيهاي شخصيت و تعارض كار– خانواده معلمان است. روش پژوهش همبستگي و حجم نمونه شامل 100 معلم بود، كه پرسش‌نامه‌هاي شخصيتي نئو و تعارض كار– خانواده را تكميل نمودند. براي تحليل داده‌هاي پژوهش از شاخص‌ها و روشهاي آماري شامل ميانگين، انحراف معيار، t-test، ضريب همبستگي و رگرسيون چندمتغيري گام به گام استفاده شد. نتايج نشان داد بين ابعاد شخصيتي برون‌گرايي، خوشايندي، وظيفه‌شناسي و گشودگي، با تعارض كار– خانواده رابطه منفي و معني‌دار مشاهده شد. از طرفي، بين روان‌رنجور خويي و تعارض كار– خانواده، رابطه مثبت و معني‌دار وجود دارد. نتايج آزمون t، تفاوت معني‌داري را در ميزان ويژگيهاي شخصيت و تعارض كار– خانواده معلمان زن و مرد نشان نداد. نتايج حاصل از اجراي مدل رگرسيوني نشان داد كه دو بعد روان‌رنجورخويي و خوشايندي حدود 076/0 از واريانس تعارض كار– خانواده و هم-چنين بعد روان‌رنجور خويي 048/0از واريانس تعارض كار با خانواده و دو بعد روان‌رنجور‌خويي و گشودگي 092/0 از واريانس تعارض خانواده به كار، را توانستند تبيين كنند. يافته‌هاي پژوهش نشان داد بين ابعاد شخصيتي و تعارض كار– خانواده رابطه وجود دارد. همچنين، نتايج پژوهش نشان داد رابطۀ معناداري بين ويژگيهاي شخصيت و تعارض كار– خانواده در معلمان زن و مرد وجود ندارد.