بررسی تأثیر تحریک سیستم نورون‌های آینه‌ای بر رشد مهارت‌ درک دستوری کودکان اوتیستیک 5 تا 8 ساله دختر فارسی‌زبان

مقدمه: این پژوهش، از نوع نیمه تجربی، کاربردی و به ­صورت انتخاب نمونه در دسترس، انجام شد. هدف از این پژوهش، بررسی رابطه تحریک سیستم نورون‌های آینه‌ای از طریق تقلید حرکات قصدمند تقلید کلامی با رشد مهارت‌ درک دستوری کودکان اوتیستیک است. روش: به همین منظور ابتدا یک مدل کاربردی برای توان‌بخشی آزمودنی‌ها بر مبنای تحریک سیستم نورون­های آینه­ ای با استفاده از تقلید حرکات قصدمند و تقلید کلامی، توسط محققین طراحی شد. سپس به کمک روش آموزش TPR یک پژوهش آزمایشی در 12 جلسه روی یک دختر 7 ساله اوتیستیک اجرا شد و نتایج مثبتی مشاهده شد. پس از مشاهده نتایج مثبت، 5 دختر اوتیستیک پنج تا هشت‌ساله انتخاب شدند؛ و 42 جلسه در طی 14 هفته تحت آموزش، قرار گرفتند. رشد مهارت درک دستوری پیش و پس از مداخله با آزمون TOLD نسخه P3 ارزیابی شد. هر آزمودنی به­عنوان شاهد یا کنترل خودش در قبل و بعد از مداخله، تحت بررسی قرار گرفت. ضمناً پس از گذشت دو ماه توقف دوره، کلیه آزمودنی­ها، مجدداً موردبررسی قرار ­گرفتند و نهایتاً پایداری نتایج بررسی شد. یافته‌ها: یافته‌ها با استفاده از نرم‌افزار SPSS به کمک آزمون تی زوج مورد تجزیه‌وتحلیل قرار گرفت. نتایج نشان‌ می‌دهند که‌ تفاوت معنی‌داری میان نمرات پیش‌آزمون و پس‌آزمون مهارت درک دستوری (0.003p=) وجود دارد (فرض 0.05pنتیجه‌گیری: بر اساس یافته‌های این پژوهش می‌توان گفت در کودکان اوتیستیک تحریک سیستم نورون‌های آینه‌ای از طریق تقلید حرکات قصدمند و تقلید کلامی تأثیر مثبتی بر پیشرفت مهارت زبانی این کودکان دارد و باعث تسهیل ارتباطات کلامی آن‌ها می‌شود.