ادبیات و پرسشنامه آموزش ضمن خدمت پبیترز و همکاران

ادبیات و پرسشنامه آموزش ضمن خدمت پبیترز و همکاران

مقدمه

یکی از مهم‌ترین بخش‌های هر پژوهش مبانی نظری تحقیق و بررسی سابقه تحقیقاتی موضوع می‌باشد. این بخش از تحقیق تحقیق در رابطه با ادبیات و پیشینه­ی تحقیق می باشد. در واقع محقق در این بخش مبانی نظری و عملیاتی پژوهش را مورد بررسی قرار می دهد تا در این رهگذر با آگاهی کامل از مبانی علمی پژوهش و آن چه در این باره انجام شده است تمامی جوانب موضوع را مطالعه نماید. از این رو در این بخش مباحثی در رابطه با متغیر آموزش ضمن خدمت ارائه شده است.

نمونه ای از پرسشنامه آموزش ضمن خدمت پبیترز و همکاران:

جهت مشاهده و دانلود مبانی نظری و پرسشنامه در ارتباط با علوم انسانی کلیک کنید .

ماهیت و تعاریف آموزش

آموزش^[1] یکی از امور اجتناب نا پذیر زندگی انسان است زیرا زمینه ساز همگام سازی فرد یا افراد با تغییرات^[2] می باشد تغییر نیز عنصر جدایی ناپذیر زندگی انسان است زیرا روزانه خواسته یا ناخواسته در زندگی فرد ظهور می یابد باتوجه به نکات بالا بررسی اجمالی مفهوم آموزش امری ضروری و لازم می باشد.

ابتدا به بررسی لغوی مفهوم آموزش می پردازیم. آموزش در فرهنگ عمید در معانی آموختن، تعلیم دادن و یاد دادن آمده است (عمید، 1380).

در فرهنگ حییم مقابل کلمه ی(Instruct) معانی دستور دادن و تعلیم دادن، چیزی یاد دادن، آگاه کردن دیده می شود و در مقابل کلمه ی (Instruction) که در فارسی غالبا معادل کلمه ی آموزش در نظر گرفته می شود، معانی تعلیم، آموزش و دستور آورده شده است (حییم،1380). از واژه ی آموزش تعاریف مختلفی بیان گردیده است که نشانگر جنبه های مختلف آن و تفاوت در مناظر و دیدگاه هاست دسته ای از این تعاریف عبارتند از:

آموزش، تسهیل فرایند یادگیری در زمینه هایی است که برای ایجاد تغییر نسبتا پایدار در افراد و به منظور ارتقاء قابلیت انجام کار آن ها صورت می گیرد. آموزش می تواند با تغییر دانش، نگرش، رفتار و مهارت های فرد همراه باشد ودر دانسته های کارکنان، نحوه انجام کار آن ها، نگرش آن ها نسبت به کار یا تعامل آن ها با همکاران یا سرپرستان تغییر ایجاد کند(ابیلی، 1389).

جهت مشاهده و دانلود ادبیات و پرسشنامه نیاز سنجی آموزش ضمن خدمت معلمان لطیفی کلیک کنید .

جهت مشاهده و دانلود ادبیات و پرسشنامه آموزش ضمن خدمت از فیاض کلیک کنید .

اموزش

سیف به منظور ارائه ی تعریفی جامع از آموزش که علاوه بر آموزش رودرروی کلاسی انواع دیگر آموزش را نیز در بر گیرد  تعریف زیر را بیان می دارد:

«هر گونه فعالیت یا تدبیر از پیش طرح ریزی شده ای که هدف آن آسان کردن یادگیری در یادگیرندگان است»(سیف،1389).

آموزش به معنای انتقال معلومات و مهارت ها به دیگران است به طوری که این معلومات و اطلاعات به کار آیند و موجب تحول و دگرگونی در رفتار شوند(تقی پور ظهیر، 1376).

آموزش عبارت است از انتقال دانستنی ها، اطلاعات و مهارت ها به فرد به شرطی که در او ایجاد تغییر کند. اصولا آموزش راهی است که مقصد آن پدید آوردن دگرگونی و تحول است و آموزشی که به هیچ تحولی نیانجامد از معنی حقیقی خود دور است(نقیب زاده، 1391).

براون و اتکینس ^[3] (1991) آموزش را به عنوان فراهم آوردن فرصت هایی برای اینکه فراگیران یاد بگیرند تعریف کرده اند(سیف،1389).

تعریف مورد نظر پژوهش حاضر تعریف دوم یا همان تعریف  تقی پور ظهیر(1376) می باشد زیرا به ترتیب با دو اصطلاح به کار آمدن و موجب تحول و دگرگونی در رفتار شدن به دو پدیده محوری این پژوهش یعنی یادگیری و انتقال یادگیری توجه کافی مبذول داشته است.

انواع آموزش

آموزش ها از منظر مکان آموزش و رسمیت به دو گروه زیر تقسیم می شوند:

1.آموزش رسمی^[4]

آموزش رسمی یا مدرسه ای شامل نظام آموزشی است که از کودکستان آغاز شده و تا آموزش عالی ادامه می یابد. این نوع آموزش سازمان یافته است و دارای ساختاری مشخص می باشد و از سلسله مراتب منظمی پیروی می کند.

جهت مشاهده و دانلود  فصل چهارم پایان نامه (مقایسه آموزش های ضمن خدمت الکترونیکی و حضوری بر میزان خودکار آمدی جمعی و رضایت شغلی معلمان) کلیک کنید .

2.آموزش غیر رسمی^[5]

آموزش غیر رسمی به هر نوع فعالیت آموزشی و کار آموزی تلقی می شود که سازمان یافته بوده ولی در خارج از نظام آموزشی رسمی تحقق می پذیرد.هم چون دوره های آموزشی و کار آموزی کوتاه مدت در زمینه های گوناگون عقیدتی-سیاسی، سواد آموزی، بهداشت، تعاون، کمک های اولیه، تنظیم خانواده، کسب مهارت های حرفه ای و فنی در زمینه های صنعت، کشاورزی و خدمات و انواع آموزش های مفید برای ساختن توانایی ها، استعداد ها و ساعات فراغت(مشایخ، 1389).

آموزش های سازمانی

بهسازی منابع انسانی^[6] یک عامل مهم برای موفقیت سازمانی است. آموزش، متداول ترین شکل بهسازی منابع انسانی است که به سازمان ها کمک می کند تا اثربخشی و بهره وری نیروی کار را بوسیله ی یادگیری خاص به سمت بهبود عملکرد ارتقا دهند(سوبیدی^[7]، 2004).

افرادی که به استخدام یک سازمان در می آیند، علاوه بر معلومات حاصل از تحصیلات دانشگاهی، به آموزش های تخصصی و حرفه ای نیز نیاز دارند تا دانش فنی و مهارت های لازم را برای انجام شایسته وظایف محوله بدست آورند. این آموزش ها به کارکنان کمک می کند تا نقش فعال تر و موثر تری را دنیل به اهداف سازمان ایفا کنند.

ادامه

از آموزش سازمانی تعاریف متعددی بیان شده که هرکدام به جوانبی از آن توجه دارد در زیر به بیان تعدادی از آن ها  پرداخته شده است:

آگوینز و کریجر^[8](2009)، آموزش در یک سازمان را به عنوان اکتساب نظام مند در جهت تاثیر گذاری بر دانش، مهارت و نگرش افراد به منظور بهبود اثربخشی افراد، گروه و سازمان تعریف کرده اند.

آموزش سازمانی مجموعه ای از فعالیت ها، روش و برنامه هایی است که شاغلین به کمک آن ها  در بهبود سطح آگاهی، رفتار، گرایش و استعداد ذهنی خویش گام بر می دارند تا بتوانند مهارت و شایستگی کامل خود را در انجام وظایف مربوط به شغل شان نشان دهند(شمس مورگانی و حسینی، 1392). باربا و فای^[9](2009) بیان می کنند هدف چنین برنامه هایی توانمند سازی کارکنان جهت رشد حرفه ای، افزایش عملکرد و بهره وری آنان است(فهیدی و ضیغمی محمدی،1390).

[1] .Instruction

[2] .Changes

[3] .Brown and Atkins

[4] .Formal Education

[5] .Non-Formal Education

[6] .Human Resource Development

[7] .Subedi

[8] .Aguinis and Kraiger

[9] .Barba and Fay

منبع پرسشنامه لاتین روانشناسی : https://ppc.sas.upenn.edu/

ادبیات آموزش ضمن خدمت