ارتباط سبک‌ها و مکانیزم‌های دفاعی با سیستم‌های مغزی/ رفتاری

مقدمه: وقتی در مورد مکانیزم‌های دفاعی در حیطه شخصیت مطالعه می‌کنیم، در می‌یابیم که تفکر انسان همیشه منطقی، مبتنی بر واقعیت، عینی و هدفمند نیست. مکانیزم‌های دفاعی که وظیفه حفاظت در برابر اضطراب را بر عهده دارند، تحت تأثیر سیستم‌های مختلف مغزی/ رفتاری ممکن است کارکرد بهنجار یا نابهنجار داشته باشند. پژوهش حاضر با همین هدف به بررسی ارتباط سبک‌ها و مکانیزم‌های دفاعی با سیستم‌های مغزی/ رفتاری می‌پردازد.
روش: 214 دانشجوی مؤنث تحصیلات تکمیلی یکی از دانشگاه‌های تهران به شیوه انتخاب تصادفی ساده با تکمیل پرسشنامۀ شخصیتی گری- ویلسون و پرسشنامۀ سبک‌های دفاعی در این پژوهش شرکت داشتند. داده‌ها با روش آماری همبستگی پیرسون و تحلیل رگرسیون مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت.
یافته‌ها: نتایج نشان داد که سیستم فعال ساز رفتاری در ابعاد کلی با هیچ یک از سبک‌های دفاعی ارتباط ندارد اما مؤلفه اجتناب فعال با مکانیزم دفاعی رشد یافتۀ والایش و پیشاپیش نگری ارتباط مثبت معنادار و با مکانیزم دفاعی رشد نایافتۀ دلیل تراشی و فرافکنی ارتباط منفی معنادار دارد. سیستم بازداری رفتاری و مؤلفه‌های خاموشی و اجتناب منفعل، با سبک و مکانیزم‌های دفاعی رشد یافته ارتباط منفی معنادار و با سبک و مکانیزم‌های دفاعی رشد نایافته ارتباط مثبت معنادار دارد.
نتیجه‌گیری: بر اساس یافته‌های پژوهش حاضر می‌توان نتیجه گرفت که افراد دارای سیستم بازداری رفتاری غالب بیشتر از مکانیزم‌های دفاعی رشد نایافته استفاده می‌کنند.