رابطه افسردگی، تنیدگی ادراک شده و حمایت اجتماعی با کیفیت زندگی سالمندان

رابطه افسردگی، تنیدگی ادراک شده و حمایت اجتماعی با کیفیت زندگی سالمندان

نوع مقاله: مقاله پژوهشی

نویسندگان

• مجید یوسفی افراشته
• کسری شریفی

چکیده مقاله:

بیماری آلزایمر به عنوان شایع‌ترین نوع دمانس، با شروعی تدریجی و پیشرفتی مداوم همراه است که به تدریج حافظه و توانایی‌های ذهنی دیگر مانند تفکر، استدلال و قضاوت افراد را تحت تأثیر قرار داده و آنها را در انجام وظایف روزانه‌ی زندگی به خصوص در دوران سالمندی با مشکل مواجه می­کند. در این میان آنچه بیش از حد تحت تأثیر قرار می­گیرد، کیفیت زندگی این افراد است.پ

بنابراین این پژوهش با هدف بررسی رابطه­ ی افسردگی، تنیدگی ادراک شده و حمایت اجتماعی با کیفیت زندگی سالمندان مبتلا به آلزایمر انجام شد. این پژوهش، توصیفی از نوع همبستگی بود. جامعه­ ی آماری شامل سالمندان مبتلا به آلزایمر شهر کرمانشاه در سال 1394 می­شد که از میان آنها50 نفر با روش نمونه­ گیری در دسترس جهت مطالعه انتخاب شدند. ابزار جمع ­آوری اطلاعات در این مطالعه شامل پرسش­نامه­ ها­ی افسردگی بک (بک، وارد، مندلسون، موک، و ارباک، 1961)، استرس هولمز- راهه (1967)، حمایت اجتماعی- مقیاس خانواده (پروسیدانو و هلر، 1983) و کیفیت زندگی بیماران آلزایمری (لاگسدون، گیبونس، مک­کری، و تری، 1998) می­شد. یافته­ های حاصل از ضریب همبستگی پیرسون نشان داد که بین میزان تنیدگی ادراک شده و افسردگی با کیفیت زندگی سالمندان مبتلا به آلزایمر رابطه ­ی منفی معنی ­دار وجود دارد (001/0p<). همچنین نتایج حاصل از تحلیل رگرسیون همزمان نشان داد که تنیدگی ادراک شده به طور معناداری پیش­بینی کننده­ی کیفیت زندگی سالمندان مبتلا به آلزایمر است (001/0p<). پژوهش حاضر نشانگر اهمیت عوامل تعیین­کننده­ی کیفیت زندگی سالمندان مبتلا به آلزایمر مانند افسردگی و تنیدگی ادراک شده بوده و تأییدی برای توجه به این عوامل است.

منبع: razi.ac.ir