عقود بانکداری اسلامی و فضای کسب و کار در ایران

فضای کسب و کار مجموعه شرایط و محیط بیرون از بنگاه است که مدیر یا مالک بنگاه قدرت تغییر آن را ندارد. این فضا طیف گسترده‌ای از متغیرها را دربر داشته که از آن جمله می‌توان به محیط کلان اقتصادی مانند نرخ ارز، تورم، نرخ تسهیلات، محیط بین‌المللی مثل شرایط مساعد یا نامساعد سیاسی کشور و محیط اداری آن، کیفیت خدمات اداری، سلامت دستگاه اداری، سرعت انجام امور و میزان امنیت اشاره نمود. هدف اصلی تحقیق حاضر بررسی تاثیر عقود اسلامی بانکی بر فضای کسب و کار در ایران می‌باشد. برای گردآوری داده‌ها و اطلاعات مربوط به متغیرهای مدل در این پژوهش از داده‌های بانک مرکزی و سایت بانک جهانی بهره گرفته شده است. برای تجزیه و تحلیل داده‌ها و برآورد مدل نیز از رهیافت خود رگرسیون با وقفه‌های توزیعی (ARDL) استفاده می‌شود. یافته‌های تحقیق حاکی از تاثیر مثبت و معنی‌دار مانده تسهیلات قرض‌الحسنه، مانده تسهیلات قراردادهای مبادله‌ای و مانده تسهیلات قراردادهای مشارکتی بر فضای کسب و کار هم در کوتاه‌مدت و هم در بلندمدت بوده است. همچنین شاخص توسعه انسانی و سرمایه‌گذاری مستقیم خارجی هم در کوتاه‌مدت و هم در بلندمدت بر فضای کسب و کار تاثیر مثبت داشته‌اند. تاثیر منفی تورم هم در کوتاه‌مدت و هم در بلندمدت بر فضای کسب و کار در کشور اثبات گردیده است. براساس برآورد مدل تصحیح خطا عدم تعادل‌های کوتاه‌مدت متغیر وابسته سالانه به میزان 54% کاهش یافته و به سمت تعادل بلندمدت حرکت می‌کند.