مقایسه حافظه رویدادی و معنایی از جوانی تا سالمندی

دو نوع حافظه درازمدت آشکار یعنی حافظه رویدادی و معنایی قابل تمایز هستند. عوامل زیادی از جمله سن می­توانند با این دو نوع حافظه ارتباط داشته باشند. پژوهش حاضر با هدف بررسی حافظه رویدادی و معنایی در گروه­های سنی مختلف بزرگسال از جوان تا سالمند انجام شد.

جامعه مورد بررسی عبارت از تمامی افراد گروه­های سنی 25-20، 35-30، 45-40، 55-50 و 65-60 سال در شهر کرمان بودند که در هر گروه سنی 60 نفر به شیوه نمونه­گیری در دسترس مورد ارزیابی قرار گرفتند. افراد به آزمون­های حافظه آینده­نگر، بازشناسی چهره و اسم، و یادآوری جملات جهت بررسی حافظه رویدادی و آزمون­های یادآوری حروف جهت بررسی حافظه معنایی پاسخ دادند. نتایج حاصل از تحلیل واریانس نشان داد که بین حافظه رویدادی در سنین 55-50 و 65-60 در مقایسه با گروه­های سنی 25-20، 35-30 و 45-40 تفاوت معناداری وجود دارد، درحالی­که بین سنین 55-50 و 65-60 تفاوت معناداری وجود ندارد. مقایسه گروه­های سنی در حافظه معنایی نشان داد که بعد از کنترل تحصیلات تفاوت معناداری بین گروه­های مختلف سنی وجود ندارد. با توجه به یافته­های این پژوهش می­توان گفت بعد از سن 50-45 سالگی عملکرد حافظه رویدادی ضعیف می­شود ولی افزایش سن با عملکرد حافظه معنایی رابطه­ای ندارد. افت در عملکرد حافظه رویدادی می­تواند با کاهش کارآیی مغز، تفاوت­های مرتبط با سن در ظرفیت حافظه فعال، سرعت پردازش و عملکردهای بازداری قابل تبیین باشد.