مصاحبه عمیق (بدون ساختار)

مصاحبه عمیق (بدون ساختار)

مصاحبۀ عمیق، مصاحبه‌ای فردی و بدون ساختار است که به دنبال شناسایی عقاید، احساس‌ها، و نظرهای مصاحبه شونده راجع به یک پدیده یا یک موضوع خاص پژوهشی است. مزیت این شیوۀ گردآوری داده آن است که چون به صورت «رو در رو» اتفاق می‌افتد، بنابراین نسبت پاسخ ندادن مشارکت کنندگان احتمالاً صفر است. اما در مقابل، مصاحبه کننده باید مهارت‌هایی برای انجام مصاحبه از قبل آموخته باشد.

صاحبه عمیق چیست؟ مصاحبه عمیق یک تکنیک تحقیق کیفی است که شامل انجام مصاحبه های فردی فشرده با تعداد کمی از پاسخ دهندگان برای بررسی دیدگاه های آنها در مورد یک ایده، برنامه یا موقعیت خاص است.

این روش گردآوری داده به عنوان «مصاحبۀ کیفی» نیز شناخته شده است؛ چراکه دادۀ حاصل از این مصاحبه بسیار عمیق است. چیزی که باعث عمق بخشیدن به این داده می‌شود تخصص و تجربۀ بالای مصاحبه‌شونده است. بنابراین، مسئلۀ مهمی که پژوهشگر باید به آن توجه کند آن است که تخصص‌گرایی و تجربۀ افراد برای شرکت دادن در این مصاحبه کلیدی است.

مصاحبه عمیق یک روش تحقیق کیفی است که برای جمع آوری اطلاعات دقیق و جامع درباره تجربیات، نظرات، باورها، نگرش ها یا رفتارهای یک فرد استفاده می شود. این یک تعامل یک به یک بین یک محقق یا مصاحبه‌کننده و یک شرکت‌کننده است که در طی آن از شرکت‌کننده سؤالات باز پرسیده می‌شود که برای به دست آوردن پاسخ‌های غنی و دقیق طراحی شده‌اند.

ویژگی های کلیدی مصاحبه های عمیق عبارتند از:

سؤالات باز: به جای استفاده از سؤالات بسته که می توان با یک «بله» یا «نه» ساده به آنها پاسخ داد، مصاحبه های عمیق شامل پرسیدن سؤالات باز است که شرکت کنندگان را تشویق می کند تا افکار، احساسات و تجربیات خود را به اشتراک بگذارند. کلمات خودشان

انعطاف پذیری: مصاحبه های عمیق ماهیت انعطاف پذیری دارند. مصاحبه‌گر می‌تواند پرسش‌ها و مکالمه را بر اساس پاسخ‌های شرکت‌کننده تطبیق دهد و امکان کاوش عمیق‌تر در مورد موضوعات مورد علاقه را فراهم کند.

داده‌های غنی: هدف این مصاحبه‌ها جمع‌آوری داده‌های مفصل و غنی از زمینه، ارائه بینش‌هایی است که ممکن است تنها از طریق روش‌های کمی به دست نیاید. این عمق به محققان اجازه می دهد تا تفاوت های ظریف تجربیات شرکت کنندگان را درک کنند.

کاوشگری: مصاحبه‌کنندگان اغلب از تکنیک‌های کاوشگری استفاده می‌کنند تا شرکت‌کنندگان را تشویق کنند تا در مورد پاسخ‌های خود توضیح دهند یا جزئیات بیشتری ارائه دهند. این می تواند به کشف انگیزه ها، احساسات و دیدگاه های اساسی کمک کند.

دیدگاه مشارکت‌کننده: مصاحبه‌های عمیق بر دیدگاه شرکت‌کننده تمرکز می‌کنند و به آن‌ها اجازه می‌دهند تا افکار و تجربیات خود را بدون تحمیل مقوله‌ها یا پاسخ‌های از پیش تعیین‌شده به زبان خودشان بیان کنند.

زمان بر: انجام مصاحبه های عمیق در مقایسه با سایر روش های تحقیق می تواند زمان بر باشد، زیرا هر مصاحبه به زمان قابل توجهی برای برنامه ریزی، انجام و تجزیه و تحلیل نیاز دارد.

مصاحبه های عمیق معمولا در زمینه های مختلفی مانند علوم اجتماعی، روانشناسی، تحقیقات بازار، مراقبت های بهداشتی و غیره استفاده می شود. آنها به ویژه برای کاوش در موضوعات پیچیده، درک انگیزه ها و ادراکات افراد، و به دست آوردن بینشی که ممکن است به راحتی از طریق نظرسنجی های کمی یا تجزیه و تحلیل داده ها به دست نیاید، مفید هستند.

برای انجام یک مصاحبه عمیق مؤثر، محققان معمولاً مراحل زیر را دنبال می کنند:

طراحی مصاحبه: مجموعه ای از سؤالات باز را که با اهداف تحقیق مرتبط هستند ایجاد کنید. این سوالات باید شرکت کنندگان را تشویق کند تا افکار و تجربیات خود را با جزئیات به اشتراک بگذارند.

استخدام شرکت کنندگان: شرکت کنندگانی را که تجربیات یا بینش های مرتبط با موضوع تحقیق دارند، شناسایی و انتخاب کنید.

انجام مصاحبه: در گفتگوهای انفرادی با شرکت کنندگان شرکت کنید، سؤالات آماده شده را بپرسید و در عین حال امکان سؤالات بعدی و بررسی خودبه خود را فراهم کنید.

ضبط و رونویسی: مصاحبه را ضبط کنید (با رضایت شرکت کننده) و مکالمه را به طور دقیق برای تجزیه و تحلیل بعدی رونویسی کنید.

تجزیه و تحلیل داده ها: داده های رونویسی شده را برای شناسایی مضامین، الگوها و بینش ها تجزیه و تحلیل کنید. این تجزیه و تحلیل می تواند شامل کدگذاری داده ها و شناسایی موضوعات مشترک در پاسخ های شرکت کنندگان باشد.

گزارش دهی: یافته ها را به صورت روایی، با ترکیب نقل قول ها و مثال های مستقیم از مصاحبه ها برای نشان دادن نکات کلیدی ارائه دهید.

به طور خلاصه، مصاحبه های عمیق یک روش تحقیق کیفی ارزشمند برای کاوش عمیق در دیدگاه ها، تجربیات و بینش افراد است که درک دقیقی از مسائل پیچیده ارائه می دهد.

جهت مشاهده مهارت مصاحبه کلیک کنید .

جهت مشاهده روش های تجزیه و تحلیل مصاحبه کلیک کنید .

مصاحبۀ عمیق به پژوهشگر این امکان را می‌دهد که موضوع‌های پیچیده، حساس، ضد و نقیض، بحث‌برانگیز، و چالشی را بررسی کند. برای مثال، پژوهشگر در یک مصاحبۀ عمیق ممکن است به دنبال این باشد که اعضای گروه‌های تبهکاری چگونه می‌توانند از جنگ و جدال پرهیز کنند. بنابراین، پژوهشگر (یا فرد مصاحبه‌کننده) باید مهارت‌های هدایت و ادارۀ یک جلسۀ مصاحبۀ عمیق را به خوبی بداند و بتواند، بر اساس اهداف پژوهش، داده و اطلاعات پژوهشی لازم برای انجام یک کار پژوهشی را از این جلسه استخراج کند.

در مصاحبة باز يا بدون ساختار، مصاحبه گر بايد دربارة تعدادي از موضوعات از پيش تعيين شده، ذهن پاسخ دهنده را به طور عميق كاوش كند. در اين مصاحبه، سؤالاتِ استاندارد شده و پاسخ از قبل تعيين شده اي وجود ندارد. در عوض، مصاحبه گر جنبه هاي متعددي از نظرات مصاحبه شوندگان را آن گونه كه در گفت وگو پيش مي آيد، بررسي مي كند. او از نيروي ابتكار خود استفاده كند و به ايجاد فرضيه هاي جديد و آزمودن آن طي مصاحبه مي پردازد..

مصاحبه عمیق (بدون ساختار)

. در این نوع مصاحبه سوال های مصاحبه از قبل طراحی نشده اند ولی مرتبط با هدف و یا سوال کلی پژوهش هستند. در این روش هیچ مقوله از پیش تعیین شده ای برای طبقه بندی پاسخ ها وجود ندارد. اغلب مصاحبه ها ساختار نیافته هستند، اما با مجموعه ای از سوالات جهت داده می شوند. این نوع مصاحبه را بی ساختار می نامند، یعنی مصاحبه شونده در آن آزاد است درباره هر آنچه به نظرش با اهمیت می نماید صحبت کند و معمولا دخالت و نفوذ اندکی از سوی محقق در جریان مصاحبه اعمال می شود.

این نوع مصاحبه فقط می تواند در مورد تحقیقات کیفی مورد استفاده واقع شود. مصاحبه بدون ساختار برای جستجوی تفاسیر و معانی وقایع و موقعیت ها و اهمیت فرهنگی و نمادی آنها از دیدگاه مردم به کار برده می شود. مصاحبه بدون ساختار به طور گسترده ای در پژوهش های اجتماعی و حوزه های دیگر استفاده می شود و گنجایش تولید داده های غنی و ارزشمند را دارد.

مصاحبه عمیق (بدون ساختار)